ΤΟ ΠΑΘΗΜΑ... ΜΟΥ ΕΓΙΝΕ ΜΑΘΗΜΑ!

    ΚΑΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ                                                                                                                                                          Σήμερα σκεφτόμουν τις καλες αλλά και τις δυσάρεστες στιγμές που εχω περάσει μέχρι τώρα.
Την πιο δυσάρεστη στιγμή που θυμάμαι ήταν οταν έμεινα στην ίδια τάξη!'Οταν είδα τα αποτελέσματα έχασα την γη κάτω απο τα πόδια μου!'Ενιωθα τόσο αποτυχημένη εκείνη την περίοδο!Την επόμενη μέρα μάζεψα τα κομμάτια μου και πηγα στο σχολείο,χωρίς να είμαι ιδιαίτερα προετοιμασμένη για το τι θα ακολουθήσει!Καθώς περίμενα στο προαύλιο μαζί με την Λουίζα(η οποια ειχε μείνει και αυτή) αντίκριζα τα ειρωνικά βλέμματα των συμμαθητών μου,κάνοντάς με να νιώθω σαν σκουπίδι!Αφού μπήκαμε στις αίθουσες και μας έδωσαν το πρόγραμμα,μας άφησαν ελεύθερους 10 λεπτά πριν χτυπήσει το κουδούνι.'Οταν βγήκαν και τα υπόλοιπα παιδιά,έβλεπα διάφορα παιδιά να με σημαδεύουν και να ψιθυρίζουν κάτι για μένα.'Ενιωθα τοσο άσχημα!'Ηθελα να ανοίξει η γη και να με καταπιεί!Και παράλληλα ένιωθα προδομένη απο τις άλλες "φίλες"μου.'Οταν μπήκαμε μέσα είπα ψέμματα οτι (και καλά) δεν ένιωθα καλά και ότι ήθελα να πάω σπίτι μου.Μετά απο εκείνη την ημέρα δεν ξαναπάτησα το πόδι μου στο σχολείο για έναν μήνα.Δεν ήθελα να ξαναντικρίσω αυτά τα βλέμματα!Δεν το άντεχα!
   Η ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ                                                                                                                                            Η μόνη λύση που είχα ήταν να αλλάξω σχολείο και ευτυχώς είχα την κατάλληλη δικαιολογία:Μετακομίζαμε!'Οταν είπα στους γονείς μου οτι ήθελα να αλλάξω σχολείο δέχτηκαν χωρίς δεύτερη σκέψη (δεν μπορούσαν να κάνουν και αλλιώς ).'Εκανα την μεταγραφή και την επόμενη μέρα πήγα στο σχολείο με θετική διάθεση!Εκείνο το καιρό έβαλα έναν και μοναδικό στόχο:Να περάσω την τάξη με πολύ καλούς βαθμούς!Τα παιδιά ήταν πολύ φιλικά και άρχισα να κάνω φιλίες πολύ γρήγορα.
 Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ
Για 9 μήνες κατέβαλα μεγάλη προσπάθεια και αντμείφθηκα γι'αυτό.Φρόντιζα να έχω άριστες σχέσεις με τους συμμαθητές μου και παράλληλα να κερδίζω την εκτίμηση των καθηγητών μου(2 σε 1,ούτε σαμπουάν να μην είμουνα).Στο πρώτο τρίμηνο έβγαλα μέσο όρο 15 1/12,στο δεύτερο τρίμηνο(στο οποίο ανέβηκα πολύ)έβγαλα μέσο όρο 16 10/12 και στο τρίτο (και καλύτερο) έβγαλα μέσο όρο 17 5/12!'Ενιωθα   τόσο περήφανη για τον εαυτό μου και παράλληλα ήθελα τόσο πολύ να τρίψω τους βαθμούς μου στην μούρη των παιδιών που με κοιτούσαν με εκείνα τα ειρωνικά βλέμματα!Είχα επιτέλους ξανακερδίσει την αυτοεκτίμησή μου!
ΤΟ ΠΑΘΗΜΑ ΜΟΥ ΕΓΙΝΕ ΜΑΘΗΜΑ!
Με λίγα λόγια:Το πήρα το μάθημά μου!
Τί εννοώ;Εννοώ οτι πριν μείνω, και'γω κορόιδευα τα παιδιά που είχαν μείνει και δεν ντρέπομαι να το παραδεχτώ!Μέχρι που έμεινα και εγώ και έμαθα οτι ποτέ δεν πρέπει να υποτιμάω αυτούς που έχουν αποτύχει,γιατί αργά ή γρήγορα μπορεί να βρεθώ  και εγώ συην θέση τους!Μπορεί να μου κόστισε όλο αυτό αλλά το πήρα το μάθημά μου!Μπορεί να είχα φτάσει στο σημείο να θέλω να αυτοκτονήσω(!) αλλά πλέον νιώθω πιο σίγουρη για τον εαυτό μου.Και το κυριότερο:ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΩ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ!